Kilka słów o zaginięciach osób – co mówi prawo?

Ostatnio sporo zaginięć w naszej gminie i okolicy. Listę zaginionych z samej Małopolski możecie zobaczyć TUTAJ. Wobec tego przedstawiamy Wam odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące sytuacji prawnej osób zaginionych. Przede wszystkim pamiętajcie – nieprawdą jest, że od zaginięcia musi upłynąć 24 lub 48 godzin, by zgłosić ten fakt na policję! Zaginięcie można zgłosić w każdej chwili.

Co mogę zrobić, kiedy zaginie osoba?

– Zgłoś zaginięcie na policji;
– Skontaktuj się z Fundacją ITAKA;
– Sprawdź szpitale, noclegownie, ośrodki pomocy społecznej;
– Skontaktuj się sąsiadami, przyjaciółmi, kolegami z pracy osoby zaginionej;
– Przejrzyj rzeczy osobiste zaginionego – może znajdziesz wskazówkę gdzie go szukać;
– Rozwieś plakaty w okolicy, gdzie po raz ostatni była widziana osoba zaginiona;
– Poproś media o zamieszczenie odpowiedniego komunikatu.

Ile czasu musi upłynąć od zaginięcia, żeby zgłosić je na policji?
Zaginięcie można zgłosić w każdej chwili – najlepiej jak najszybciej. Nieprawdą jest, że od zaginięcia musi upłynąć 24 lub 48 godzin.

W której jednostce policji należy zgłosić zaginięcie?
Zaginięcie można zgłosić w dowolnej jednostce policji.

Czy jest jakieś uregulowanie, z którego wprost wynika co to jest zaginięcie?
Definicja zaginięcia została określona w Zarządzeniu nr 124 Komendanta Głównego Policji z dnia 4 czerwca 2012 r. w sprawie prowadzenia przez Policję poszukiwania osoby zaginionej oraz postępowania w przypadku ujawnienia osoby o nieustalonej tożsamości lub znalezienia nieznanych zwłok oraz szczątków ludzkich (Dz. Urz. KGP z dnia 5 czerwca 2012 r. Nr 15, poz. 29 ze zm ujętymi w Zarządzeniu Nr 72 Komendanta Głównego Policji z dnia 31 grudnia 2014 r.). Zaginięciem osoby w rozumieniu zarządzenia jest zaistnienie zdarzenia, uniemożliwiającego ustalenie miejsca pobytu osoby fizycznej i zapewnienie ochrony jej życia, zdrowia lub wolności, wymagające jej odnalezienia albo udzielenia pomocy.

Policyjne regulacje (Zarządzenie Nr 124 Komendanta Głównego Policji z dnia 4 czerwca 2012 r. w sprawie prowadzenia przez Policję poszukiwania osoby zaginionej oraz postępowania w przypadku ujawnienia osoby o nieustalonej tożsamości lub znalezienia nieznanych zwłok oraz szczątków ludzkich, Dz. Urz. KGP z dnia 5 czerwca 2012 r. poz. 29 ze zm ujętymi w Zarządzeniu Nr 72 Komendanta Głównego Policji z dnia 31 grudnia 2014 r.) dzielą osoby zaginione na trzy kategorie:

Kategoria I – osoby, które opuściły nagle ostatnie miejsce swojego pobytu w okolicznościach uzasadniających podejrzenie popełnienia na jej szkodę przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności, albo uzasadniających podejrzenie zagrożenia jej życia, zdrowia lub wolności, w szczególności: wskazujących na realną możliwość popełnienia przez nią samobójstwa, jeśli jest to osoba małoletnia do lat 15 i jej zaginięcie zgłoszono po raz pierwszy, jeśli jest to osoba, która z powodu wieku, choroby, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych nie może kierować swoim postępowaniem albo wymaga opieki lub pomocy innych osób.

Kategoria II – osoby, które opuściły ostatnie miejsce pobytu w okolicznościach nieuzasadniających niezwłocznej potrzeby zapewnienia ochrony ich życia, zdrowia lub wolności, albo udzielenia pomocy, w szczególności gdy: osoba zaginiona okazywała wcześniej niezadowolenie z własnej sytuacji życiowej lub zamiar jej zmiany, zabierając ze sobą rzeczy osobiste, osoba zaginiona opuściła ostatnie miejsce pobytu z własnej woli, nie istnieją przesłanki pozwalające do zakwalifikowania zaginięcia tej osoby do kategorii I lub III.

Kategoria III – małoletnie, których zaginięcie jest samowolnym oddaleniem się w wyniku kolejnej ucieczki z domu rodzinnego, domu dziecka  lub ośrodka opiekuńczego, bądź innej tego rodzaju placówki, w której przebywała ona na mocy orzeczenia sądu i nie była pozbawiona wolności, pełnoletnie, które w związku z przymusowym umieszczeniem przez uprawniony organ w szpitalu psychiatrycznym, domu pomocy społecznej, środowiskowym domu samopomocy lub innej tego rodzaju placówce samowolnie oddaliła się ze wskazanego miejsca pobytu, małoletnia zaginiona w związku z porwaniem rodzicielskim, tj. sytuacją, w której jedno z rodziców lub opiekunów posiadających pełną władzę rodzicielską bez woli i wiedzy drugiego z nich pod pretekstem krótkotrwałego pobytu wywozi lub zatrzymuje osobę małoletnią na stałe, pozbawiając tym samym drugiego rodzica lub opiekuna posiadającego pełną władzę rodzicielską możliwości utrzymywania kontaktu z małoletnim w przysługującym mu zgodnie z prawem zakresie.

Po przyjęciu zgłoszenia i zakwalifikowaniu zaginięcia do jednej z kategorii policjanci zobowiązani są do podjęcia działań określonych w cytowanym wyżej Zarządzeniu. 1 Wzrost liczby zaginionych dzieci wynika ze zmian w przepisach. W grupie zaginięć dzieci uwzględnia się teraz także tzw. porwanie rodzicielskie.

Czy mam prawo żądania jakiegoś dokumentu potwierdzającego przyjęcie lub odmowę zgłoszenia zaginięcia?
Osobie uprawnionej, składającej zawiadomienie o zaginięciu osoby, wydaje się potwierdzenie przyjęcia zawiadomienia o zaginięciu osoby. W przypadku odmowy przyjęcia zgłoszenia zaginięcia należy zażądać potwierdzenia odmowy przyjęcia zgłoszenia zaginięcia na piśmie.

Kto jest uprawniony do zgłoszenia zaginięcia na policji?
Uprawnionym do zgłoszenia zaginięcia jest:
– członek rodziny, opiekun prawny lub przedstawiciel ustawowy osoby zaginionej;
– kierownik instytucji, w której osoba zaginiona przebywała w celu leczenia albo sprawowania nad nią opieki;
– każda osoba, która w zgłoszonym zawiadomieniu uzasadnia podejrzenie popełnienia przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności osoby zaginionej, albo wskazuje jednoznacznie okoliczności zaginięcia takiej osoby;
– przedstawiciel właściwego urzędu konsularnego, jeżeli osobą zaginioną jest cudzoziemiec.

Czy osoba uprawniona ma prawo do informacji na temat czynności podejmowanych przez policję w związku z zaginięciem?
Policjant prowadzący poszukiwania jest zobowiązany utrzymywać niezbędny kontakt z osobą uprawnioną, w tym udzielać jej dozwolonych prawem informacji o stanie i przebiegu poszukiwania, nieobjętych klauzulą niejawności.

Czy policja zawsze ma obowiązek ujawnienia miejsca pobytu osoby zaginionej?
Policja nie może ujawnić miejsca pobytu osoby zaginionej po jej odnalezieniu, jeśli nie wyraża ona na to zgody, składając pisemne oświadczenie. Oświadczenie takie może złożyć tylko osoba dorosła i nieubezwłasnowolniona.

Jestem niezadowolony z dotychczasowych działań policji. Czy mogę złożyć skargę?
Skarga na policję jest skargą składaną w trybie postępowania administracyjnego. Może być wniesiona pisemnie, telegraficznie lub za pomocą dalekopisu, telefaksu, poczty elektronicznej a także ustnie do protokołu. W razie zgłoszenia skargi lub wniosku ustnie,przyjmujący zgłoszenie sporządza protokół, który podpisują wnoszący skargę lub wniosek i przyjmujący zgłoszenie.

Do kogo składa się skargę na policję?
Skargę można złożyć do kierowników jednostek policji, do Komendy Głównej Policji, aw przypadku wyczerpania wskazanych powyżej możliwości wniesienia skargi – do Rzecznika Praw Obywatelskich.

Czy warto korzystać z usług detektywistycznych i usług jasnowidzów?
Co do zasadności korzystania z takich usług nie można zająć jednoznacznego stanowiska.Przede wszystkim korzystając z takich usług należy zapoznać się z treścią umowy określającej wzajemne prawa i obowiązki stron, czyli zakres czynności, które detektyw lub jasnowidz zobowiązuje się wykonać oraz wysokość wynagrodzenia za te czynności.

(…)

Więcej informacji uzyskacie korzystając ze strony Fundacji “ITAKA”: KLIKNIJ TUTAJ

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *