[AKTUALIZACJA 11.02.2019 r.: sprawa w NSA w Warszawie] 19 lipca 2018 r. skierowany został drogą elektroniczną do Trasy Łagiewnickiej Spółka Akcyjna wniosek o udostępnienie informacji publicznej. We wniosku tym poproszono spółkę o przekazanie danych na temat wykazu pracowników, przyznanych im nagród / premii (wraz z uzasadnieniem) od początku istnienia spółki, a także informację na temat wysokości wynagrodzenia brutto (lipiec 2018 r.) oraz poziomu wykształcenia poszczególnych pracowników. Odpowiedź nadeszła 2 sierpnia a jej treść (podobnie jak samego wniosku o informację publiczną) prezentujemy Państwu poniżej. Z uzyskanej odpowiedzi wynika, że spółka nie odpowiedziała w pełni na złożony wniosek. Na przykład nie podano uzasadnień przyznanych nagród i premii czy też wykształcenia osób mogących pełnić funkcję publiczną w spółce.

Treść wniosku z 19 lipca 2018 r. o udostępnienie informacji publicznej:

Szanowni Państwo

Na podstawie art. 2 ust. 1 i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, zwracam się z prośbą o udostępnienie informacji na ten adres e-mail w zakresie:
 
I. wysokość (kwoty) sumarycznie nagród i premii wypłaconych wszystkim pracownikom spółki Trasa Łagiewnicka S.A. (dalej: TŁ) w okresie od początku jej istnienia do dnia merytorycznej odpowiedzi na ten wniosek, spełniającej w pełni powyższe żądanie Wnioskodawcy (w ujęciu rocznym)

II. zestawienie pracowników (imiona i nazwiska/stanowisko) TŁ pełniących funkcje publiczne (czyli nie pełniących funkcji usługowych, technicznych, jak np. konserwator, kierowca, osoby sprzątające, itp.) z podziałem na komórki organizacyjne oraz kwotą nagród przyznanych od początku istnienia spółki do dnia odpowiedzi na wniosek (w ujęciu każdorocznym) wraz z uzasadnieniem ich przyznania.

III. wynagrodzenia brutto za miesiąc lipiec 2018 r. każdego z pracowników TŁ pełniących funkcje publiczne (czyli nie pełniących funkcji usługowych, technicznych, jak np. konserwator, kierowca, osoby sprzątające, itp.) z podaniem imienia, nazwiska, stanowiska służbowego i przyporządkowanej kwoty brutto tegoż wynagrodzenia (ze wszystkimi dodatkami, w rozbiciu na nie: specjalne/funkcyjne/stażowe, itp.),

IV. zestawienie pracowników TŁ pełniących funkcje publiczne (imiona i nazwiska/stanowisko) z podziałem na komórki organizacyjne wraz ze wskazaniem nazwy ukończonego kierunku studiów lub szkoły (+ specjalność, + ewentualnie nazwa kierunku ukończonych studiów podyplomowych – jeśli dotyczy) tego pracownika, wedle przykładowego, rekomendowanego przeze mnie wzoru:

1) Komórka A – Pracownik X Y – kierunek: prawo (Uniwersytet Warszawski) – studia podyplomowe: budownictwo (Politechnika …)
2) Komórka A – Pracownik Z W – kierunek: filologia polska (Uniwersytet …)
3) Komórka B – Pracownik T R – kierunek: informatyka (Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie)
4) Stanowisko ds. …. – Pracownik U D – kierunek: finanse i rachunkowość – specjalność: rachunkowość, itd.
 
V. zestawienie osób nie pełniących funkcji publicznych pracujących w TŁ wraz ze wskazaniem stanowiska pracy oraz komórki, w której dany pracownik pracuje (bez imion i nazwisk).

VI. zestawienie pracowników (bez imion i nazwisk) TŁ nie pełniących funkcji publicznych (czyli pełniących funkcje usługowe, techniczne, jak np. konserwator, kierowca, osoby sprzątające, itp.) z podziałem na komórki organizacyjne oraz kwotą nagród przyznanych od początku istnienia spółki do dnia odpowiedzi na wniosek (w ujęciu każdorocznym) wraz z uzasadnieniem ich przyznania.

Powyższy wniosek nie dotyczy informacji przetworzonej, a prostej, gdyż dane te dotyczą podstawowych kwestii organizacyjnych lub wydatkowania środków publicznych (gospodarka finansami publicznymi jest jawna) i są do wyciągnięcia w zasadzie “od ręki” z segregatorów, czy programów/aplikacji (w tym księgowych/kadrowych/finansowych), a także chociażby z wykazu pracowników, który zapewne w TŁ funkcjonuje i jest dostępny, ewentualnie również z tabliczek umiejscowionych przy drzwiach do pokojów pracowników.

Informacja na powyższe powinna być aktualna na dzień udzielenia pełnej MERYTORYCZNEJ odpowiedzi na ten wniosek, wliczając w to ewentualną dalszą korespondencję.

Odpowiedź na wniosek przesłana 2 sierpnia 2018 r. brzmi następująco:

Szanowni Państwo,

W odpowiedzi na poniższego maila, przekazuje  następujące  informacje;

Ad.I

Sumaryczne  roczne kwoty wypłaconych nagród i premii  pracownikom w Spółce Trasa Łagiewnicka S.A. w okresie od początku Jej istnienia w ujęciu rocznym:

nagrody 2016 r.                                              13.000,00 zł
nagrody 2017 r.                                               25.000,00 zł
nagrody 2018 r.                                               55.077,74 zł
premie 2016 r.                                                    BRAK
premie 2017 r.                                                141.528,40 zł
premie w okresie 01.2018-06.2018r.       90.627,11zł;

Ad. II i Ad. IV

W Spółce nie ma pracowników „pełniących funkcję publiczną”.

Ad. II i Ad. III

https://www.bip.krakow.pl/?dok_id=84435&metka=1  –   link pod którym podane są informacje dotyczące wynagrodzeń w Spółce;

Ad. V

Zgodnie ze Schematem  organizacyjny Spółki;

Dyrektor Finansowy – 1 osoba

Dział Księgowości – 1 osoba

Dział Administracyjny – 1 osoba

Stanowisko Kancelaryjno – Organizacyjne – 1 osoba

Stanowisko ds. Kadr i Płac – 1 osoba

Dział Obsługi Prawnej – 3 osoby w tym 2 radców prawnych

Inspektor Ochrony Danych Osobowych – 1 osoba

Zastępca Inżyniera Kontraktu – 1 osoba

Branżowi Inspektorzy Nadzoru – 2 osoby

Stanowisko ds. administracyjnych – 1 osoba

Stanowisko ds. rozliczenia – 1 osoba;

Ad.VI

Dane podane w pkt I;
W Spółce  zgodnie ze Schematem organizacyjnym nie występują stanowiska – konserwator,  kierowca, osoba  sprzątająca itp.

Pozdrawiam

Monika Tarnawska – Bednarczuk

Sekretariat

Telefon: +48 (12) 357 80 00
E-mail: sekretariat@trasalagiewnicka.krakow.pl 

=======

Komentarz redakcyjny:

Na pierwszy rzut oka dość oględna odpowiedź. Naszym zdaniem w powyższym przypadku spółka znacząco zawęziła krąg osób pełniących funkcje publiczne. Przytoczyć tu można chociażby wyroki NSA (sygn. akt I OSK 1530/14) czy Trybunału Konstytucyjnego (sygn. akt K 17/05). NSA wyraźnie wskazuje na szerokie zastosowanie pojęcia osoby pełniącej funkcję publiczną: “Użyte w art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej pojęcie „osoby pełniącej funkcję publiczną” obejmuje każdą osobę, która ma wpływ na kształtowanie spraw publicznych w rozumieniu art. 1 ust. 1 tej ustawy, tj. na sferę publiczną.”, oraz: “Taka wykładnia odpowiada intencjom twórców u.d.i.p. oraz najpełniej urzeczywistnia dyrektywę konstytucyjną wynikającą z art. 61 ust. 1 ustawy zasadniczej, nie uchybiając art. 51 ust. 1 i art. 47 Konstytucji RP, a zatem znajduje dodatkową podstawę w wykładni prokonstytucyjnej. Godzi się bowiem zauważyć, że ograniczenie dostępności informacji publicznej jest wyjątkiem od zasady (por. ust. 1 i 3 art. 61 Konstytucji RP), a zatem w myśl reguły exceptiones non sunt extendendae ewentualne wątpliwości w tej mierze należało przesądzać na rzecz zasady jawności (zasadę tę potwierdza wyrok NSA z dnia 18 marca 2015 r., I OSK 951/14).”

Zgodnie bowiem z treścią informacji zawartych na stronie poświęconej budowie Trasy Łagiewnickiej w Krakowie (http://www.trasalagiewnicka.krakow.pl/):

Spółka Trasa Łagiewnicka Spółka Akcyjna została powołana Uchwałą Nr XXXVII/625/16 z dnia 17 lutego 2016 roku.

Jedynym celem Spółki jest realizacja projektu polegającego na:

Przygotowaniu oraz realizacji we własnym imieniu przedsięwzięcia inwestycyjnego obejmującego budowę Trasy Łagiewnickiej;
Utrzymaniu wybudowanej infrastruktury w odpowiednim stanie technicznym, obejmującym również jej odtworzenie w okresie do dnia 31.12.2042 roku
W ramach wykonania zadań własnych Gminy Miejskiej Kraków obejmujących budowę gminnych dróg i ulic (w tym infrastruktury tramwajowej), mostów i placów oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.
Realizacja projektu polegać będzie w szczególności na:
Pełnieniu funkcji inwestora w zakresie Trasy Łagiewnickiej;
Opracowywaniu projektów planów finansowania budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg oraz drogowych obiektów inżynierskich w zakresie Trasy Łagiewnickiej wraz z infrastrukturą tramwajową;
Opracowaniu i złożeniu do Instytucji Pośredniczącej dla Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014 – 2020 w zakresie infrastruktury transportowej, którą jest Centrum Unijnych Projektów Transportowych wniosku o dofinansowanie dla komponentu obejmującego budowę linii tramwajowej wzdłuż Trasy Łagiewnickiej;
Realizacji i rozliczeniu komponentu obejmującego budowę linii tramwajowej wzdłuż Trasy Łagiewnickiej we współpracy z Centrum Unijnych Projektów Transportowych – Instytucją Pośredniczącą dla Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014 – 2020, zgodnie z przepisami i wytycznymi instytucji zarządzającej i pośredniczącej dla Programu
Utrzymaniu nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, infrastruktury tramwajowej, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą w zakresie Trasy Łagiewnickiej
Szczegółowy sposób wykonania powierzonego Spółce projektu w ramach zadań własnych gminnych w tym zakres obowiązków i wynagrodzenie Spółki określi umowa wykonawcza zawarta pomiędzy Gminą Miejską Kraków a Spółką.
Gmina Miejska Kraków wniosła kapitał zakładowy Spółki w wysokości 1.700.000 PLN (słownie złotych: jeden milion siedemset tysięcy 00/100) w postaci wkładu pieniężnego.

WŁADZE SPÓŁKI:
WALNE ZGROMADZENIE
Funkcję Walnego Zgromadzenia pełni Prezydent Miasta Krakowa
  
RADA NADZORCZA:
Jerzy Hausner
Stanisław Owsiak
Paweł Jamorski
 
ZARZĄD SPÓŁKI TRASA ŁAGIEWNICKA S.A.
Mariusz Piątkowski – prezes zarządu
Marcin Korusiewicz – wiceprezes zarządu
Krzysztof Migdał – członek zarząd

DANE REJESTROWE:
Nazwa: Trasa Łagiewnicka Spółka Akcyjna
Adres: ul. Zbrojarzy 34 Kraków, kod: 30-412
Oznaczenie Rejestru Sądowego: Sąd Rejonowy dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie, XI Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego
Numer KRS: 0000609970
Numer PKD: 41 10 Z, 68 32 Z
Numer Regon: 364059830
Numer Nip: 6793125336
Kapitał zakładowy: 1.700.000,00 zł
Kapitał wpłacony: 1.700.000,00 z

DZIAŁANIA:
Spółka realizuje powierzone zadania własne Gminy z zakresu użyteczności publicznej polegające na:
przygotowaniu oraz realizacji we własnym imieniu przedsięwzięcia inwestycyjnego obejmującego budowę Trasy Łagiewnickiej,
utrzymaniu wybudowanej infrastruktury, o której mowa w pkt.a), w odpowiednim stanie technicznym, obejmującym również jej odtworzenie, w okresie do dnia 31 grudnia 2042r. obejmujące budowę gminnych dróg i ulic ( w tym infrastruktury tramwajowej), mostów i placów oraz utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej

Czy Wnioskodawca będzie o swoje prawo do informacji walczył w sądzie administracyjnym? Czas pokaże.

AKTUALIZACJA (18 sierpnia 2018 r.):

O sprawie nagród i premii w spółce Trasa Łagiewnicka S.A. napisały m.in. dzienniki Dziennik Polski oraz Gazeta Krakowska:

http://www.gazetakrakowska.pl/strefa-biznesu/wiadomosci/z-regionu/a/krakow-trasa-lagiewnicka-ledwo-co-ruszyla-ale-premie-juz-sa-kontrowersje-takze-zdjecia,13417145/

http://www.dziennikpolski24.pl/region/wiadomosci-krakow/a/krakow-trasa-lagiewnicka-ledwo-co-ruszyla-ale-premie-juz-sa-kontrowersje-takze-zdjecia,13417145/

AKTUALIZACJA (11 lutego 2019 r.):

Wnioskodawca złożył dnia 31 sierpnia 2018 r. na przekazane niepełne informacje sprawę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie (za pośrednictwem spółki).

W skardze zarzucił Spółce naruszenie art. 61 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. 1997 Nr 78 poz. 483), art. 1 ust. 1 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. d., art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. 2016 poz. 1764 ze zm., dalej jako: UDIP) poprzez nieudzielenie pełnej odpowiedzi na wniosek, a tym samym nieudzielenie informacji publicznej w terminie ustawowo wskazanym. Ponadto w skardze do WSA wniósł o:

1. Zobowiązanie Organu do wykonania wniosku w terminie 14 dni od dnia doręczenia akt organowi,
2. Zasądzenie na rzecz Strony Skarżącej zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi wnioskodawca wskazał, że Organ odpowiedział na wniosek w zakresie punktów wniosku I, III, V, VI. W zakresie punktów II i IV Organ poinformował, iż w Spółce nie ma pracowników pełniących funkcje publiczne.

Na gruncie niniejszej sprawy strony nie mają zastrzeżeń co do spełnienia zakresu podmiotowego UDIP. Organ jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej, stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 4 UDIP. Przedmiotem sporu stało się natomiast przyjęcie stanowiska przez Organ, zgodnie z którym Spółka nie zatrudnia pracowników pełniących funkcje publiczne. Analiza pojęcia „pełnienia funkcji publicznych” w świetle orzecznictwa i w porównaniu z działalnością Spółki prowadzi do wniosku, że takie stanowisko jest nie do przyjęcia.

Dodał w skardze, że należy stwierdzić, że intencją ustawodawcy jest traktowanie prawa do informacji jako zasady, a wszelkie wyjątki powinny być zatem interpretowane w sposób zawężający. Świadczyć o tym może również charakter katalogu informacji zawartych na gruncie art. 6 ust. 1 UDIP który to zawiera wyliczenie jedynie przykładowe (zob. przykładowo wyrok WSA z dnia 16 czerwca 2015 r. o sygn. akt II SAB/Bk 23/15). W razie ewentualnej kolizji dwóch praw o randze konstytucyjnej (takich jak prawo do informacji i ochrona prywatności), obowiązkiem Organu jest wyważenie obu dóbr w taki sposób, by nie doszło do eliminacji żadnego z nich; dokonywane jest to poprzez każdorazowe badanie, czy dana osoba pełni funkcje publiczne (zob. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 marca 2006 r. o sygn. akt K 17/05). Nie istnieje zamknięty katalog funkcji publicznych, ale zgodnie ze wzmiankowanym wyrokiem i orzecznictwem sądów administracyjnych jako osoby pełniące funkcje publiczne należy rozumieć podmioty, którym przysługuje co najmniej wąski zakres kompetencji decyzyjnej w ramach instytucji publicznej. Za pełniące funkcję publiczną uznać więc należy osoby, które wykonują powierzone im przez instytucje państwowe lub samorządowe zadania i przez to uzyskują znaczny wpływ na treść decyzji o charakterze ogólnospołecznym. Cechą wyróżniającą takie osoby jest posiadanie określonego zakresu uprawnień pozwalających na kształtowanie treści wykonywanych zadań w sferze publicznej (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia z 30 maja 2018 r. o sygn. akt II SAB/Rz 41/18).

Dodał także, że realizacja przedsięwzięcia inwestycyjnego będącego zadaniem spółki, obejmujące zadania własne Gminy Wiejskiej Kraków, bez wątpienia stanowi zadanie publiczne. Tym samym, osobom zaangażowanym w zarząd nad tym przedsięwzięciem przysługuje co najmniej wąski zakres kompetencji decyzyjnej. Tym samym należy uznać, że pośród osób zatrudnionych przez Spółkę znajdują się osoby, które pełnią funkcje publiczne – biorąc pod uwagę dorobek orzecznictwa oraz konstytucyjną rangę prawa do informacji.

Niestety, WSA w Krakowie wyrokiem z dnia 9 listopada 2018 r. (sygn. akt. II SAB/Kr 158/18) skargę na bezczynność spółki ODDALIŁ.

W pisemnym uzasadnieniu wyroku, sporządzonym odpłatnie na życzenie wnioskodawcy, sąd stwierdził m.in., że:

Spółka została utworzona w celu realizacji projektu – przedsięwzięcia transportowego o charakterze publicznym, z udziałem finansowania zewnętrznego pozyskanego z instytucji finansowych oraz dostępnych środków funduszy europejskich. Z członkami Zarządu Spółki, Spółka zawarła umowy o świadczenie usług zarządzania (kontrakty menedżerskie) na podstawie uchwały nr 2/2017 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Trasa Łagiewnicka S.A. w Krakowie z dnia 3 marca 2017 r w sprawie zasad kształtowania wynagrodzeń członków Zarządu Spółki. Szczegółowy sposób wykonania przez Spółkę inwestycji określa umowa wykonawcza zawarta pomiędzy Gminą Miejską, a Spółką. Świadczenie usług przez Spółkę na rzecz Gminy odbywa się odpłatnie, przy wykorzystaniu majątku wytworzonego w wyniku realizacji inwestycji, który stanowi własność Gminy.

Wykonywanie tej umowy przez jednoosobową spółkę akcyjną Gminy nie ma jednak cech władztwa publicznego (imperium) a zamyka się wyłącznie w wykonywaniu zleconych przez Gminę konkretnych zadań w ramach jej władztwa nad rzeczami – dominium. Spółka jest podmiotem rynkowym i w jej działalności brak realizacji uprawnień ze sfery imperium. Wyrazem działalności Gminy w sferze dominium jest realizowanie konkretnych funkcji właścicielskich. W sferze dominium Gmina Miasta Krakowa nie korzysta jednak z żadnych uprawnień władczych. Spółka Trasa Łagiewnicka S.A w Krakowie jest normalnym uczestnikiem obrotu gospodarczego, w związku z tym w jej strukturach brak osób pełniących funkcje publiczne.

Mając na względzie te argumenty stwierdzić należy, że Prezes Zarządu Spółki Trasa Łagiewnicka uczynił zadość wymogom z art. 13 ust. 1 u.d.i.p. i w dniu 2 sierpnia 2018 r. (a więc w nieprzekraczalnym terminie 14 dni) udzielił odpowiedzi na pytania skarżącego. Wbrew twierdzeniom skargi – w dacie jej wniesienia, tj. w dniu 31 sierpnia 2018 r Prezes Zarządu Spółki Trasa Łagiewnicka nie pozostawał w bezczynności. Zgodnie, bowiem z art. 13 ust. 1 u.d.i.p. udostępnienie informacji publicznej ma nastąpić w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Oznacza to, iż jest to termin wyznaczony dla organu, w którym organ musi udzielić informacji publicznej. Termin został przez organ zachowany.

Jednocześnie wskazać należy, że rzeczą skarżącego – wnioskującego o udzielenie informacji publicznej jest zadanie pytania w sposób, który nie budzi wątpliwości, co do użytych w nim zwrotów. Pytanie zbyt ogólne bądź niejednoznaczne sprawia, że udzielającemu odpowiedzi, nie można poczynić zarzutu braku odpowiedzi bądź bezczynności w jej udzieleniu.

Wnioskodawca na powyższy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie złożył przez swojego pełnomocnika (radca prawny) skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokowi temu zarzucił naruszenie:

1) przepisów postępowania, a to: art. 141 § 4 P.p.s.a. – poprzez sporządzenie uzasadnienia Wyroku w ten sposób, iż w kluczowej dla rozstrzygnięcia sprawy kwestii występowania w Organie osób pełniących funkcje publiczne Wyrok zawiera sprzeczne twierdzenia WSA w Krakowie;
2) przepisów postępowania, a to: art. 13 ust. 1 U.d.i.p. w związku z art. 151 P.p.s.a. – poprzez oddalenie skargi na bezczynność w udostępnianiu informacji publicznej, chociaż nie doszło do jej udostępnienia pomimo upływu ustawowego terminu;
3) prawa materialnego, a to: art. 5 ust. 2 U.d.i.p. w związku z art. 1 ust. 1 U.d.i.p. – poprzez ich błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, iż wykonywanie funkcji publicznych, o których mowa w tym przepisie, nie obejmuje czynności dotyczących sfery dominium w spółce komunalnej, a w szczególności nie obejmuje czynności dotyczących rozstrzygania o sposobie wydatkowania środków zgromadzonych w takim podmiocie;
4) prawa materialnego, a to: art. 5 ust. 2 U.d.i.p. w związku z art. 1 ust. 1 U.d.i.p. – poprzez ich niewłaściwe zastosowanie, polegające na ich niezastosowaniu, co skutkowało uznaniem, iż nie doszło do bezczynności w udostępnianiu informacji publicznej;

W uzasadnieniu złożonej skargi reprezentujący wnioskodawcę radca prawny Adam Kuczyński, wskazał m.in, że:

1. WSA w Krakowie uznał, iż wykonywanie przez Organ inwestycji nie ma cech władztwa publicznego i w związku z tym w jej strukturach brak osób pełniących funkcje publiczne. W rezultacie WSA w Krakowie uznał, że Organ nie dopuścił się bezczynności, nie udostępniając informacji w tym zakresie. Z takim stanowiskiem nie sposób się zgodzić.
2. Pojęcie „funkcjonariusza publicznego” i „funkcji publicznej” nie zostało zdefiniowane na gruncie U.d.i.p.. Było ono jednak przedmiotem rozważań Trybunału Konstytucyjnego. W wyroku z dnia 11 maja 2007 r. (sygn. K 2/07) Trybunał stwierdza, iż nie jest możliwe precyzyjne i jasne stwierdzenie, czy i w jakich okolicznościach dana osoba funkcjonująca w ramach instytucji publicznej może być uznana za osobą sprawującą funkcję publiczną. Niezaprzeczalne jest jednak, iż osoba pełniąca funkcję publiczne staje się nią poprzez wykonywanie zadań władzy publicznej i gospodarowanie mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa. Badanie, czy dana osoba pełni funkcje publiczne, powinno polegać na rozważeniu, czy określona osoba w ramach instytucji publicznej realizuje w pewnym zakresie nałożone na tę instytucję zadania publiczne.

Wyrok Trybunału z dnia 20 marca 2006 r. (sygn. K 17/05) wskazuje, że ogólne cechy przesądzające o tym, że dany podmiot sprawuje funkcję publiczną, to takie stanowiska i funkcje, których sprawowanie jest równoznaczne z podejmowaniem działań wpływających bezpośrednio na sytuację prawną innych osób lub łączy się co najmniej z przygotowywaniem decyzji dotyczących innych podmiotów. Osoby pełniące funkcje publiczne muszą więc zaakceptować szerszy zakres ingerencji w sferę ich prywatności, niż w przypadku innych osób, ze względu na interes ogólny nakierowany na zapewnienie przejrzystości działań wszystkich osób pełniących funkcje publiczne.

3. Przeprowadzona przez Trybunał Konstytucyjny analiza pojęcia „funkcjonariusza publicznego” jest pojęciowo i definicyjnie związana z funkcją publiczną. Jak wskazano powyżej, funkcja publiczna łączy się z wykonywaniem nałożonych na instytucję zadaniami publicznymi.

NSA uściślił znaczenie pojęcia „zadania publicznego”. W wyroku z dnia 28 stycznia 2014 r. (sygn. akt I OSK 2076/13) wskazał, iż mimo braku legalnej definicji pojęcia, w orzecznictwie i piśmiennictwie prawniczym odkodowano je jako zadania wywodzące się z Konstytucji i obowiązujących ustaw, które służą zaspokojeniu potrzeb zbiorowych, przypisane państwu oraz szeroko rozumianym podmiotom władzy publicznej, które ponoszą w świetle prawa odpowiedzialność za ich zrealizowanie. Podstawowym kryterium dla uznania danych zadań za zadania publiczne jest brak rezygnacji przez władze publiczne z odpowiedzialności za ich wykonanie. Nie jest natomiast konieczne, by samo wykonywanie zadań odbywało się w ramach struktur organizacyjnych państwa lub samorządu terytorialnego. W istocie należy stwierdzić, iż przyznanie przez ustawodawcę władztwa oznacza odejście od ściśle określonego limitowania zasad wykonywania danego zadania publicznego na rzecz przyznania samorządowi znacznego zakresu samodzielności. W ramach władztwa to organy jednostki samorządu wybierają rozwiązania odpowiednie do realizacji zadania (zob. wyrok NSA z dnia 17 października 2018 r., sygn. akt II OSK 2576/16). Tym samym możliwe jest, by zadanie publiczne było wykonywane poprzez zlecenie na zewnątrz, poprzez niejaką „prywatyzację zadania publicznego”. Wykonujący je podmiot niepubliczny prowadzi je w interesie ogólnym, a nie jednostkowym, przy czym odpowiedzialność za realizację danego zadania spoczywa nadal na zlecającym je organie (zob. postanowienie NSA z dnia 30 listopada 2011 r., sygn. akt II GSK 2022/11).

4. Z pojęciem „zadania publicznego” skorelowana jest „sprawa publiczna”. Zgodnie z art. 1 ust. 1 U.d.i.p., informacja publiczna to taka, która dotyczy spraw publicznych. W orzecznictwie sądów administracyjnych bezsprzecznym jest, że informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnosząca się do władz publicznych, a także dotycząca innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań w zakresie władzy publicznej, a także gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa (zob. wyrok NSA z dnia 25 marca 2003 r., sygn. akt II SA 4559/02; wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2006 r., sygn. akt I OSK 123/06; wyr. WSA w Warszawie z dnia 26 września 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 2199/06, oraz wyrok WSA w Poznaniu z dnia 19 grudnia 2007 r., sygn. akt IV SA/Po 652/07).

W świetle powyższego należy uznać, że informacje dotyczące wykonywania zadań publicznych są z natury informacjami dotyczącymi spraw publicznych.

Zarazem należy podkreślić, iż zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych informacja publiczna jest powiązana z dynamiczną rolą państwa jako organizatora życia społeczno-gospodarczego; należy także wskazać, że w demokratycznym państwie prawa jaki najszerszy katalog informacji musi być przedmiotem kontroli publicznej (zob. wyrok NSA z dnia 25 września 2018 r., sygn. akt I OSK 971/18).

5. Zgodnie z art. 16 ust. 2 Konstytucji RP, samorząd terytorialny wykonuje przysługujące mu zadania publiczne, i w ten sposób uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej. Zadanie te wymienione są w otwartym katalogu w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994); przepis ten wprost wymienia sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizację ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2). Takie stanowisko zostało również wyrażone w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 maja 2015 r. (sygn. akt Kp 2/13).
6. Jak zostało wskazane w skardze na bezczynność Organ powstał na mocy Uchwały Nr XXXVII/625/16 Rady Miasta Krakowa z dnia 17 lutego 2016 roku. Celem Organu jest realizacja projektu polegającego na przygotowaniu oraz realizacji we własnym imieniu przedsięwzięcia inwestycyjnego obejmującego budowę Trasy Łagiewnickiej oraz trzymaniu wybudowanej infrastruktury w odpowiednim stanie technicznym, obejmującym również jej odtworzenie w okresie do dnia 31.12.2042 roku w ramach wykonania zadań własnych Gminy Miejskiej Kraków obejmujących budowę gminnych dróg i ulic (w tym infrastruktury tramwajowej), mostów i placów oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.

Zgodnie z uchwałą Nr 2/2017 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Trasy Łagiewnickiej S.A. w Krakowie z dnia 3 marca 2017 r. ustalającą wysokość części stałej wynagrodzenia członków Zarządu w wyższej wysokości niż określona zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2016 r. poz. 1202 z późn. zm.), spółka m. in. „została utworzona w celu realizacji projektu, w szczególności z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej”.

Zakres działania spółki skupia się na „opracowaniu i złożeniu do Instytucji Pośredniczącej dla Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014-2020 w zakresie infrastruktury transportowej, którą jest Centrum Unijnych Projektów Transportowych, wniosku o dofinansowanie dla komponentu obejmującego budowę linii tramwajowej wzdłuż Trasy Łagiewnickiej”, a także na „utrzymaniu nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, infrastruktury tramwajowej, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą w zakresie Trasy Łagiewnickiej”.

7. Z powyższej analizy wynika, iż Organ wykonuje zadania publiczne, które ustawodawca przypisał samorządowi gminnemu. Jak zostało wykazane w pkt 2 i 3 niniejszej skargi, zadania publiczne są immanentnie związane z funkcjonariuszami publicznymi, a tym samym określonym zakresem władztwa publicznego, które to władztwo jest podstawowym komponentem pozwalającym na zdefiniowanie danego podmiotu jako funkcjonariusza publiczne. Błędne jest zatem stanowisko WSA w Krakowie działalność Organu nie ma cech wykonywania funkcji publicznych. Nie uwzględnia ono bowiem organizacyjnej roli społeczno-gospodarczej samorządu terytorialnego, który to poprzez daną umowę wykonuje swoje zadania publiczne, wprost wskazane w ustawie o samorządzie gminnym.
8. WSA w Krakowie w uzasadnieniu Wyroku powołuje się na wyrok NSA o sygn. akt I OSK 1530/14 oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego o sygn. akt K 2/07. Z obu tych orzeczeń wynika, czego WSA w Krakowie nie kryje, iż pełnienie funkcji publicznych to także gospodarowanie środkami należącymi w szczególności do jednostek samorządu terytorialnego – czy to bezpośrednio, czy to poprzez spółki komunalne. Równocześnie WSA w Krakowie, w żaden sposób tego nie wyjaśniając, staje w kontrze do popieranych przez siebie orzeczeń, stwierdzając, że wykonywanie dominium w spółce komunalnej nie ma nic wspólnego z pełnieniem funkcji publicznych. Tak radykalna sprzeczność w uzasadnieniu Wyroku czyni zarzut naruszenia art. 141 § 4 P.p.s.a zasadnym.
9. Konsekwencją powyższej chwiejności poglądów WSA w Krakowie jest przyjęcie przezeń w Wyroku, iż osoby odpowiedzialne za sferę dominium w Organie nie pełnią funkcji publicznych, co stanowi błędną wykładnię powołanych przepisów U.d.i.p., a w konsekwencji odmowa ich zastosowania.
10. Tym samym nie można się także zgodzić z twierdzeniem WSA w Krakowie, jakoby Organ uczynił zadość wymogom art. 13 U.d.i.p. i nie pozostawał w bezczynności. W przedmiotowym stanie rzeczy Organ winien bowiem albo informacje udostępnić, albo wydać decyzję odmowną.

Wobec powyższego wniesiono o uchylenie Wyroku WSA w Krakowie (sygn. akt. II SAB/Kr 158/18) w całości i orzeczenie co do istoty poprzez stwierdzenie, iż Organ dopuścił się bezczynności, orzeczenie o jej charakterze, zobowiązanie Organu do załatwienia wniosku o udostępnienie informacji publicznej.

Ewentualnie wniesiono o uchylenie Wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez WSA w Krakowie,

Ponadto wniesiono o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych i zrzeczono się rozpoznania skargi kasacyjnej na rozprawie (posiedzenie niejawne).